Wat een bizarre zomer. De zomer van 2023. Eentje om nooit te vergeten.

Voor wie net terugkomt van een 8 weken lange vakantie zonder het nieuws te hebben gevolgd, en ter hoogte van de Vierhavensstraat denkt, “Huh, stond hier niet een gebouw?” Dat klopt, daar stond de Keilewerf. Deze brandde op 28 september, inclusief mijn atelier, volledig af.

De drie maanden erna waren druk. In mijn hoofd en met oppakken van mijn leven. Maar ook was daar een enorme steun vanuit een cultuur liefhebbende gemeenschap. Dit uitte zich in medeleven, waardering, liefde, spullen, financiën en nog veel meer. Mede hierdoor heb ik een doorstart kunnen maken.

De steun kwam overal vandaan. Een aantal wil ik er uitlichten.

– Stichting de Keilewerf. Zij waren er als eerst bij. Betrokken, empathisch en meteen doorpakkend.
– De donateurs via mijn GoFundMe pagina met meer dan 100 donaties.
– De Kunstambassade. Zij zette intern een actie op waarbij er materiaal en gereedschap werd ingezameld.
– Mijn eigen doedelzakband, de S.A.P.B. Zij ondersteunde mij op het gebied van audioapparatuur.
– Diverse media-aandacht. O.a. Open Rotterdam, het AD en een prachtig artikel in de Volkskrant.
– Team Buurtvrouw uit Schiedam. Met hen werkte ik vorig jaar samen bij de Buurtplaatjes. Zij hebben kaarsjes gemaakt en verkocht in de wijk. Met het ingezamelde geld heb ik nieuw gereedschap kunnen aanschaffen.

Een andere ongekend belangrijke steunpilaar was mijn oude verhuurder van mijn vorige woning. Hij zag het bericht op het nieuws en stuurde mij een berichtje. “Maarten, bel me even, ik heb nog een winkelpandje leegstaan bij jou op de hoek, daar mag je voorlopig wel in.” Mijn voorlopig nieuwe uitvalbasis is op de Zoutziedersstraat in Rotterdam-West.

De brand was allesverwoestend. Tegelijkertijd is destructie ook een vorm van creëren. Het zorgt voor ruimte in mijn hoofd, om te reflecteren en om nieuwe plannen te maken voor de toekomst.

I’ll be back!
Maarten