Het nieuwe jaar is alweer een dikke maand bezig met het nieuw zijn. Ook voor mij nieuwe dingen in het vooruitzicht. Zo opende eind januari de groepstentoonstelling ‘Uit Armoede’ in het Stedelijk Museum in Schiedam. Hier ontwikkelde ik de Wenswerken voor.
Het is weer heerlijk fris, dat betekent lekker slapen en wakker worden met een koud neusje neus. Het nieuwe kunstseizoen is aangebroken waarin ik de meest ellendige en mooie zomer achter mij laat. Waarom mooi, alles wat je had is toch weg? Nou, ik ben ook vader geworden! Twee weken voordat de Keilewerf uitbrandde was daar een Pierre. Een mooiere troost was er niet. Inmiddels is hij bijna 5 maanden oud en (geheel objectief) de allertofste baby ooit!
Voor wie net terug komt van een 8 weken lange vakantie zonder het nieuws te hebben gevolgd, en ter hoogte van de Vierhavensstraat denkt, “Huh, stond hier niet een gebouw?” Dat klopt, daar stond de Keilewerf. Deze brandde op 28 september, inclusief mijn atelier, volledig af.
Woensdagochtend 28 juni werd ik wakker van een NL-alert op mijn telefoon en las het bericht dat er een grote brand was op de Keileweg. Toen ik de andere berichten op mijn telefoon las wist ik dat het goed mis was. Ik sprong direct op de fiets en snelde mij naar de plaats van onheil. Hier aangekomen kon ik mijn ogen niet geloven en zag ik mijn atelier in vlammen opgaan.
De zomertijd is weer aangebroken. Het nieuwste album van Spinvis is weer een juweeltje. Het wordt een spannende tijd, dit is de laatste keer dat ik een nieuwsbrief schrijf voordat er iets door mijn woonkamer kruipt.
Ik word vader. Deze zomer land er een baby Bel op planeet aarde. Ik voel me enorm gelukkig en bevoorrecht. Ik vraag me af hoe de intense schoonheid, onzekerheid, betekenis en frustratie van het ouderschap onderdeel gaat worden mijn kunstenaarschap. We gaan het zien :-)
Het is herfst! Alle bladeren krijgen feestkleurtjes en lazeren uit de boom. En door de koelte kan deze Neanderthaler eindelijk weer lekker slapen. Heerlijk!
For the 150 Nieuwe Waterweg, part of Attention! Intervention! I developed Ratterdam Tours, during which I invited the public onto a boat to spot rats on the Maas River. The problem is that rats are quite fearful. So I thought, if I convert the boat into a rat, they won’t notice us, and we can spot rats undetected. See here Snoetie!
Voor de 150 Nieuwe Waterweg, deel van Attention! Intervention! ontwikkelde ik Ratterdam Tours, waarbij ik het publiek uitnodigde op een boot om ratten op de Maas te spotten. Het probleem is dat ratten nogal schrikachtig zijn. Ik dacht dus, als ik de boot nou ombouw tot rat dan kunnen we onopgemerkt ratten spotten. Zie hier Snoetie!
The buurtplaatjes project in Schiedam is still going strong at local businesses, but since last saturday you can also admire the collection in full at the Stedelijk Museum Schiedam. Getting to know Schiedam residents is guaranteed to boost your sense of solidarity, even if you’re from Moscow or Amsterdam.
Sinds afgelopen zaterdag kun je in het Stedelijk Museum Schiedam kennis maken met de hele collectie buurtplaatjes. Je kunt de plaatjes zelf sparen bij lokale ondernemers door de hele stad. Ook goed voor de sociale verbinding als je zelf niet in Schiedam woont maar in Moskou of in Amsterdam.
To prepare for civil unrest and This Art Fair you could have taken the wonderful opportunity to participate in This Art Gym during August. Pip Passchier and I helped many to find a balance between body and mind, between boxing gloves and gouache, and between balance beam and paint brush. At This Art Fair, following immediately on This Art Gym, childhood idol Maxim Hartman bought one of my embroideries!
Om je voor te bereiden op maatschappelijke onrust en This Art Fair had je in augustus mooi mee kunnen doen aan This Art Gym. Pip Passchier en ik hebben veel mensen op weg geholpen met het vinden van de perfecte balans tussen lichaam en geest, tussen bokshandschoen en gouache en tussen balansbalk en penseel.
When recently I strolled through the streets of Rotterdam, hungover from the Eurovision Song Contest, I suddenly stepped in a puddle. My entire right leg was soaked and especially my sock which is always so terrible to have to endure, a wet sock, a wet foot.
Toen ik laatst met een dikke Songfestivalkater door Rotterdam liep, stapte ik hupsakee in een regenplas. Mijn hele been was drijfnat. Ik wilde al vloekend terug naar huis strompelen, keek even getergd naar de plas, en warempel vormde zich daarin een hoopvolle glimlach.
My cat Willie is seeing a therapist and I have bought a house. A new intern has come upon my path as well. Everything finds a way. Though Willie grew up neglected and traumatized, therapy has really seemed to change her condition for the better. Feline therapist Ilse Lokker has helped her a great deal and both Willie and I am very thankful.
Om met het kattenluikje in huis te vallen, de deur is kapot en Willie is in therapie. Ze groeide op in een verwaarloosd nestje en heeft daar een trauma aan overgehouden. Ilse Lokker, gedragstherapeut voor katten, helpt haar er weer bovenop te komen. Dat gaat erg goed. Zie beneden. Tevens aangetroffen in het wild: een nieuwe stagiaire.
Vertel, wie ben je?
Hallo! Mijn naam is Michelle, mijn horoscoop is leeuw, favoriete kleur is groen (en oranje).
Wat studeer je?
Ik studeer docent beeldende kunst en vormgeving op de Willem de Kooning Academie, maar als het goed is niet lang meer want ik ben aan het afstuderen.
2020 was a good year. There was time enough to fret and mope, but also to ask for financial support from the Mondriaan Fund. Getting the support was a Christmas present which made the end of the year enjoyable. Thank you Mondriaan Fund. Most New Year’s resolutions have failed already but there are a few which I intend to keep up.
2020 was een mooi jaar. Ik heb veel tijd gehad om te kniezen maar ook om steun aan te vragen bij het Mondriaan Fonds en die werd toegekend dus dat was mijn kerstcadeau. Vooral het einde van het jaar was dus mooi. Hartelijk bedankt. De meeste goede voornemens voor 2021 zijn al mislukt maar er zijn er ook een paar die ik wel ga volhouden.
Speciaal voor jou geef ik me bloot op de jaarkalender van Borduren in de Avonduren. Inclusief twaalf pikante foto's vanuit het exclusieve Pincoffs Hotel, geschoten door de ware Aad Hoogendoorn.
Fall has befallen us. Leaves come crashing from the trees like raindrops from a cloud. Which is also happening. Just imagine yourself strolling through a forest, nearly buried under a heap of leaves, when you hear a children’s choir lamenting your kindness. An optimistic organ of ordeal. Sadly, it got cancelled. But it will be reality someday, in cooperation with Theater Artemis and Festival de Betovering in The Hague. Be prepared. Now go get your popcorn and hot cocoa, for there are things to be said.
Het is herfst. De bladeren lazeren uit de bomen en het regent dat het druilt. Stel je voor: je loopt langs het bos en daar hoor je een kinderkoor, allemaal druilerige kinderen, die in de regen beklagen wat een leuk mens je bent. Een optimistisch druilorgel. Het ging niet door maar ooit komt het nog, in samenwerking met Theater Artemis voor Festival de Betovering in Den Haag. Bereid je erop voor. Nu moet je vlug je popcorn en chocomel pakken, want ik heb nieuws.
It’s wonderful to see you are still here. I wholeheartedly hope your relatives are in good shape as well, and if fate has decided differently I wish you all the strength you might need. During the past few months I have done my best to slither a path through the current restrictions as an earthworm would.
Gedurende de afgelopen maanden heb ik (nu weer Maarten) mij als een regenworm door de situatie bewogen. In het begin vielen veel projecten in het water, maar water is juist hetgeen een regenworm op teert, waardoor ik mijn kans schoon zag om eerdere ideeën uit te werken.
You’ve heard at least sixty others tell you how productive they’ve been the last few weeks and that Shakespeare wrote King Lear in isolation, though for you the hours go by as you find yourself in front of the window judging people who don’t walk around one another as if they’re lepers. In other words, there’s plenty of time to read this newsletter.
Shakespeare in quarantaine King Lear schreef, maar de uren blijven verstrijken terwijl je voor het raam zit te kijken naar mensen die geen afstand van elkaar houden. Het lezen van een nieuwsbrief als deze kan er dus ook nog wel bij.
Dear elves and party people, Let’s get one thing out of the way before we start: the first one to mention Christmas will face court on charges of unwanted and boring repetition. We know it’s that time of the year. Thank you for your cooperation.
